Theo van Huet d’n Beste Mensch 2025

Theo van Huet (74) staat binnen Lampegat bekend als Theo de Federatiechauffeur. 

Met ingang van Dolf d’n Enigste (2004) is Theo de buschauffeur die alle opvolgende Stadsprinsen, en één stadsprinses, door de hele stad en daarbuiten reed. Theo zag het allemaal alle jaren voorbij komen. Van de De Gruune tot D’n Twidde en helemaal naar Mina d’n Urste.

Voor Theo was het zijn van federatief buschauffeur een voorrecht en hij kent dan ook terug op prachtige jaren achter het stuur. 

Hoewel zijn roots liggen in Rommelgat (c.v. De Vilders), was Theo al vanaf vroeg (begin jaren ’80)  te vinden in ons prachtige Lampegat. Hij begon zijn carnavalsleven in Lampegat bij c.v. De Leute. Theo ontvluchtte daar het eigen dorp en leerde door alleen Lampegat te bezoeken vele Lampegatters kennen. 

De vraag vanuit de SFEC om dé enige buschauffeur van de Federatie te worden, heeft Theo met beide handen aangegrepen. Voor hem betekende die keuze wel een stapje terug van het zelf carnaval vieren. Dat had hij er maar al te graag voor over. Op de vraag van de voorzitter van de SFEC, welke hoogheid hem het dichtste bij stond, aarzelt hij geen moment. Dat moet ZDH Geertikus zijn geweest met wie hij kon lezen en schrijven. Ook – vooruit – ZDH Positívo kan op zijn sympathie rekenen. 

De verhalen van Theo uit de oude doos blijven stromen en de ene is nog mooier dan de andere. Eerlijk is eerlijk: sommige verhalen kunnen het daglicht niet verdragen en vallen onder het “busgeheim”. Verhalen over leden van de Stadshofkapel die te veel dronken en te dikke stinkende sigaren rookten, zul je hem dan ook niet horen vertellen. Datzelfde geldt voor die ene kotsende stadprins die niet meer op z’n benen kon staan.  Voor Theo was niets te gek en hij was altijd bereid om zijn gasten in de bus te helpen. Theo regelde voldoende te drinken, te eten en medicatie. Even te moe om aan te sluiten? Theo bood een luisterend oor en een zetje in de rug. Alles voor de goede sfeer in de bus. Hoe vaak Theo door rood is gereden, is een groot geheim en vooral de schuld van de SFEC. Hij volgde slechts orders op. 

En na afloop? Bus wegbrengen, poetsen, naar huis en één glas wijn met vrouwlief. Morgen vroeg weer op. Jaar in, jaar uit. Met een lach op het gezicht…..

Helaas is het afgelopen jaar voor Theo zwaar geweest. Het verlies van zijn lieve vrouw Marian viel en valt hem zwaar. Daarnaast speelt de gezondheid hem parten. Dit heeft hem doen besluiten de sleutels van de federatiebus over te dragen aan Hugo Polderman. Zelf gaat Theo weer genieten en zelf carnaval vieren. Zeker nu hij de stijgende lijn weer heeft gevonden. 

Theo en de SFEC wensen Hugo heel veel succes met zijn nieuwe taak. Theo en de SFEC zullen helpen waar nodig.

Groot applaus voor Theo!